Paar dagen Armenië en de zwarte zee
Blijf op de hoogte en volg Benjamin & Marije
28 Mei 2017 | Georgië, Batoemi
Met veel gekraak en geknars komen we aan op Yerevan railway station. Waar Tbilisi station een soort Hoog Catherijne was met allemaal winkels, is dit meer een uitgestorven sovjet station, een grote doch verlaten hal met af en toe nog een verstopte hamer en sikkel. We worden al snel een lada ingelokt om naar ons hotel te gaan. We bleken hier wel weer te moeten onderhandelen. Deze beste meneer begon met 10.000 dram (20 euro). Ik schrik mij een hoedje. Gelukkig stond de stationspolitieagent erbij en knikte lachend nee naar mij. Na wat gesteggel rijden we voor 4 euro weg. Welkom in Armenië. Yerevan, de hoofdstad van Armenië heeft grote straten met auto's, een theater en heel veel hippe terrassen. De prijzen variëren enorm, dus het is oppassen geblazen. Hoogtepunten waren toch wel Cafesjian, eindeloze buitentrappen waar een museum in
zit en de dancing fountains op Republic square. Tirza danst daar een hele avond tot haar oogjes toevallen. Ons hotel is uit de stad, maar biedt daarentegen wel een aquapark. Het heeft allemaal wel een beetje een Oostblok uitstraling met glijbanen die 1 keer in het uur aangaan en een mega buitenpark wat nog niet open is. Verder lopen er voor de 6 hotelgasten (inclusief ons) veel beveiligers rond, die ook de taak hebben om het aquarium te verzorgen. Echter een biertje regelen na 21:00 blijkt onmogelijk. We liggen die dagen dan ook vroeg.
In Yerevan bezoeken we verder het genocide museum, wat indrukwekkend is. Het is duidelijk dat ik hier te weinig van wist....
De laatste dag in Armenië gaan we het land nog even in. We verlaten Yerevan. Snelle sportauto's en SUV's verwisselen zich snel voor oude lada's. De omgeving is prachtig bergachtig en we bekijken een tempel en een klooster. Onze aardige chauffeur Davit voorziet ons van kaarsjes in de kerk en het nodige tilwerk voor de buggy van Rivka.
Na 3 dagen Armenië gaan we terug naar het vertrouwde Tbilisi in Georgië. We vermaken ons hier in de botanische tuin en de old town. Tblisi is hip en happening er zijn dan ook veel toeristen. We zien een groep met Indiërs die gretig met de plat gespoten aapjes en papegaaien op de foto gaan. Daarna ontdekken ze ons wanneer we zitten te lunchen, 10 gasten staan te lachen bij ons tafeltje en gaan uiteindelijk ook met ons als "aapjes" op de foto. Hilariteit alom.
Ik sluit Tbilisi af in de irish pub om de finale van Ajax te kijken. Een Amsterdamse jongen vertelt me nog: "we gan ze pakken hè", maar we gaan helaas met opgeheven hoofd ten onder.
De volgende dag gaan we met de trein naar Batumi. Het las Vegas aan de zwarte zee, zo vertellen de reisgidsen ons.
Tijdens onze reis krijg ik het droevige nieuws te horen dat mijn oma overleden is.. ineens staat alles stil en zijn de gedachten in plaats van bij Georgië bij Nederland, herinneringen en de familie. De eerste dagen zitten we aan de kust in een rustig plaatsje aan de kust "Kvariati" waar we tot rust kunnen komen, kunnen praten en rustig kunnen nadenken.
Kvariati is een rustig plaatsje wat duidelijk nog in het voor voorseizoen zit. De eerste dag probeer ik met Tirza op zoek te gaan naar wat boodschappen, maar bij elke minimarkt waar in naar binnen kijk zijn de schappen leeg en staat er "closed" op de deur, Russische taferelen uit de jaren 90. Ik loop verder langs de grote weg waar auto's heel hard rijden en ook koeien lopen.... uiteindelijk vind ik de enige minimarkt die open is en haal ik daar de laatste lokale biertjes uit het schap, alles wat ik pak zijn eigenlijk de laatste... Uit eten gaan is ook een ramp, want niets is open. Gelukkig wil een hotel 's avonds nog zijn vetput aanzetten voor ons en serveert wat patat en tomaten. Toch maken we het goed, onze kamer met zeezicht (18€) is fantastisch en de de zee en het strand zijn super.
Gisteren zijn we vertrokken naar Batumi. Wegen zijn er eerst kapot en dan heel mooi. Zo is alles hier. Mooie futuristische torens worden afgewisseld met gare sovjet flats en dan is er ook nog een mooie "old town". Batumi is eigenlijk alles. We genieten van het dolphinarium, hippe strandtenten met zwembad, de huge boulevard, volle minimarkets en torens met panoramisch uitzicht. Als het je aanspreekt... dan kan je hier voor $15.000 een appartement kopen aan de zwarte zee.... we hebben nog een paar dagen. Tot later
zit en de dancing fountains op Republic square. Tirza danst daar een hele avond tot haar oogjes toevallen. Ons hotel is uit de stad, maar biedt daarentegen wel een aquapark. Het heeft allemaal wel een beetje een Oostblok uitstraling met glijbanen die 1 keer in het uur aangaan en een mega buitenpark wat nog niet open is. Verder lopen er voor de 6 hotelgasten (inclusief ons) veel beveiligers rond, die ook de taak hebben om het aquarium te verzorgen. Echter een biertje regelen na 21:00 blijkt onmogelijk. We liggen die dagen dan ook vroeg.
In Yerevan bezoeken we verder het genocide museum, wat indrukwekkend is. Het is duidelijk dat ik hier te weinig van wist....
De laatste dag in Armenië gaan we het land nog even in. We verlaten Yerevan. Snelle sportauto's en SUV's verwisselen zich snel voor oude lada's. De omgeving is prachtig bergachtig en we bekijken een tempel en een klooster. Onze aardige chauffeur Davit voorziet ons van kaarsjes in de kerk en het nodige tilwerk voor de buggy van Rivka.
Na 3 dagen Armenië gaan we terug naar het vertrouwde Tbilisi in Georgië. We vermaken ons hier in de botanische tuin en de old town. Tblisi is hip en happening er zijn dan ook veel toeristen. We zien een groep met Indiërs die gretig met de plat gespoten aapjes en papegaaien op de foto gaan. Daarna ontdekken ze ons wanneer we zitten te lunchen, 10 gasten staan te lachen bij ons tafeltje en gaan uiteindelijk ook met ons als "aapjes" op de foto. Hilariteit alom.
Ik sluit Tbilisi af in de irish pub om de finale van Ajax te kijken. Een Amsterdamse jongen vertelt me nog: "we gan ze pakken hè", maar we gaan helaas met opgeheven hoofd ten onder.
De volgende dag gaan we met de trein naar Batumi. Het las Vegas aan de zwarte zee, zo vertellen de reisgidsen ons.
Tijdens onze reis krijg ik het droevige nieuws te horen dat mijn oma overleden is.. ineens staat alles stil en zijn de gedachten in plaats van bij Georgië bij Nederland, herinneringen en de familie. De eerste dagen zitten we aan de kust in een rustig plaatsje aan de kust "Kvariati" waar we tot rust kunnen komen, kunnen praten en rustig kunnen nadenken.
Kvariati is een rustig plaatsje wat duidelijk nog in het voor voorseizoen zit. De eerste dag probeer ik met Tirza op zoek te gaan naar wat boodschappen, maar bij elke minimarkt waar in naar binnen kijk zijn de schappen leeg en staat er "closed" op de deur, Russische taferelen uit de jaren 90. Ik loop verder langs de grote weg waar auto's heel hard rijden en ook koeien lopen.... uiteindelijk vind ik de enige minimarkt die open is en haal ik daar de laatste lokale biertjes uit het schap, alles wat ik pak zijn eigenlijk de laatste... Uit eten gaan is ook een ramp, want niets is open. Gelukkig wil een hotel 's avonds nog zijn vetput aanzetten voor ons en serveert wat patat en tomaten. Toch maken we het goed, onze kamer met zeezicht (18€) is fantastisch en de de zee en het strand zijn super.
Gisteren zijn we vertrokken naar Batumi. Wegen zijn er eerst kapot en dan heel mooi. Zo is alles hier. Mooie futuristische torens worden afgewisseld met gare sovjet flats en dan is er ook nog een mooie "old town". Batumi is eigenlijk alles. We genieten van het dolphinarium, hippe strandtenten met zwembad, de huge boulevard, volle minimarkets en torens met panoramisch uitzicht. Als het je aanspreekt... dan kan je hier voor $15.000 een appartement kopen aan de zwarte zee.... we hebben nog een paar dagen. Tot later
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
