Vandaag Termiz

Drie dagen geleden had ik een verslag getikt met maije maar de internet vloog er steeds uit. Toch nog even een kort verslagje van de afgelopen dagen.
Vorige week dinsdag zijn we naar bukhara afgereist met de trein. WP en ik inspecteren een 5 tal hotels en maken een nette deal bij een hotel in het centrum. We genieten van onze dagen in buckara. Daarna vetrekken we naar Khiva, we besluiten dit per taxi te doen, omdat de verbinding per OV kansloos is. WP en Martine hebben een afspraak gamaakt met een chauffeur die de rit van 500 km zou verzorgen. De afspraak is 9 uur �s ochtend bij het busstation. De taxichauffeur is in geen velden of wegen te bekennen, wel zegt iemand zijn broer te zijn en de rit te regelen. Broer of ritjesdief wij worden die dag binnen de stadsmuren van Khiva gedropt.
WP en ik starten weer een zelfde zoektocht als in Bukhara naar een hotel, wederom met success en discount. Khiva is de mooiste Simbad de Zeeman stad die we deze vakantie zien. De souvenierverkopers gaan hier gretig op in. Af en toe wordt er een bus fransen leeg gekotst, verder is het rustig op straat, dit omdat de russen in de jaren 80 vonden dat het normale volk beter buiten de stadsmuur kon wonen. De gore honden, sigarettenverkopers en Deawoo�s zijn nu 50 meter van ons hotel te vinden in plaats van voor ons hotel. We genieten van de mooie stad, drinken biertjes en klaverjassen.
De volgende dag laten we ons naar Nukus vervoeren. Tijdens deze trip bezoeken we oude forten en zelfs een meer. Hier had ik de hele vakantie en ver daar voor al over lopen zeuren en nu was het dan zo ver. Een paar dagen eerder fikte we nog weg in 40 graden, nu was het een stuk koeler. Toch maar even een duik nemen, de taxichauffeur keek smakelijk toe.
Nukus is een ouwe Sovjet stad waar �nothing to do� is. We zijn hier om een uitstapje te kunnen maken naar de kurkdroge Aral zee. In 1960 is de boel daar gaan opdrogen door gepruts met rivieren van de toenmalige Sovjet Unie. We bezoeken Moynaq, ooit was het een vissersdorp als Katwijk, vandaag de dag grenst de boulevard aan een kale woestijn met een aantal ouwe schepen. Vaag gezicht om te zien, het maakt indruk op ons.
Gisteren zijn we met de nachttrein van Nukus terug naar Samarkand gegaan. We slapen in de trein en komen om vier uur in Samarkand aan. We laten ons naar een zuidelijk busstation vervoeren om vanaf daar een taxi te pakken naar Termiz. Een chauffeur kruipt uit zijn nexia en wrijft zijn ogen uit. Hij heeft er niet echt veel zin in de rit van 400 Km, dus de onderhandeling is moeizaam. In de tussentijd vermaken we ons in een minimarket met koffie, het wisselen van dollars en de geldwisselaar. Naar een uur is er een deal.
Vanmiddag komen we dan aan in Termiz. Termiz ligt 4 km van de Afghaanse grens en dus alleen daarom al de moeite waard. Nadat we onze spullen in het hotel hebben gedropt gaan we naar een Madressa die op een heuvel ligt waar vanaf je zo de zandvlaktes van Afghanistan in kijkt, dit doen we dan ook. De sfeer is goed in deze stad en we hebben een heerlijk hotel. We gaan straks lekker chillen in het zwembad en de sauna.