Veel trein, Kiev en Lviv

Onze 17-urige rit naar Kiev is er een die we tweede klas rijden, ofwel Kupe. Net voor de trein van het station van Simferopol wil wegrijden komen er twee Oekraiense mannen met veel blijdschap, van het halen van de trein, binnengevallen in de Kupe die bestemd is voor 4 personen. Al snel hebben de twee door dat we niet uit Oekraine komen en dat dit nog weleens lachen kan worden. De Oekraiense namen zijn ons ontgaan maar we mogen ze Toine en Nic noemen. Toine is een bouwvakker uit Kiev en Nic is 4e van de wereld op het gebied van handjedrukken. Geen misselijke gasten dus. Toine spreekt “un bischen” duits, Nic “ little english”. Nic is naast handjedrukker progammeur in Kiev en kent daardoor toch aardig wat engels. Zijn vocubulaire ging verder dan pagebreak, dus dit ging best aardig. We praten een mix van duits, engels en oekraiens. Benjamien, Cognac?! Binnen een mum van tijd staat er een fles Koktebel. We drinken er een op Nederland, Oekraine, Beatrix, Monarch etc. We proberen de boel wat af te remmen, maar de gasten houden aardig de vaart er in. Toine zegt: “Marije, Frau Trinken, Trinken ist nicht Slecht.” De tafel is goed gevuld met bier, Cognac, een bordje met een aardappel en een soort gehaktbal en gedroogde visjes (die alleen Toine kan pellen). We praten de hele avond over landen, geschiedenis, voetbal en nog veel meer. Toine weet heel veel. Hij kent onze Monarchie, de Nederlanse Kolonies, Hollandse meesters etc.
We maken nog wat foto's en ik vermaak de gasten nog met een paar goedkope kaartentrucs.
“Benjamien, please tell me secret.” Als klap op de vuurpijl ontvang ik een medaille van Nic die hij met handjedrukken heeft gewonnen (ik denk die week). Ik wil dit niet, maar Nic staat er op dat ik het ontvang, Nic geeft aan dat het memorabele avond is. We rollen de bedden uit en gaan tukken.

Vroeg in de ochtend arriveren we in Kiev, de Kupe stinkt naar drank en mijn hoofd is wat zwaar. Kiev is echt een stad. We slapen op nog geen 200 meter van het stadion waar vorig jaar de EK finale is gespeeld. We verkennen de stad met de metro en doen een stadswandeling. Het is overigens niet normaal hoeveel grote SUV's hier rondrijden. 's Avond gaan we naar een balletvoorstelling in het Opera theater. Cultuur is hier nog voor iedereen toegankelijk, we betalen dan ook weinig en zitten in een vorstelijk gebouw.

De volgende dag bezoeken we in Kiev het Lavre. Lavre is een groot kloostergebied. Ergens op het terein staat een kerk waar grotten met graven in zijn, verteld Marije mij. Het is druk bij de ingang en Marije moet zo'n beetje alles afdekken om naar binnen te gaan. We kopen dus nog een hoofddoek, de kaarsjes laten we aan ons voorbij gaan, wij zijn niet zo van de kaarsjes. In de grotten word ik overrompeld door wat er zich afspeelt. Misschien wel het meest bizarre van de vakantie. We lopen door super smalle donkere gangen (shit, had ik nu maar een kaarsje). In de gangen staan heel veel glazen grafkistjes opgesteld met dode monniken. Door het glas zie je een soort van mummies. Mannen kussen het glas en liggen op de grond. We zijn in een uiterst heilig bedevaartsoord. Er komt geen eind aan de gangen en ook niet aan de kistjes. Als ik op den duur Marije ook nog uit het oog verlies en er niemand meer voor mij loopt met een kaarsje begint mijn hart toch wel even sneller te kloppen. Na 15 bizarre minuten staan we weer buiten.

Vannacht zijn we met de nachttrein van Kiev naar L' viv gegaan. Er was enkel nog eerste klas beschikbaar toen we dit een aantal dagen geleden boekten. Achteraf zijn we er heel blij mee, we zijn hondsmoe en nog een avond met Koktebel cognac en Oekrainers zou ons slopen. Vandaag L'viv, heerlijk stadje, heeft wel wat van Krakau. Een prachtig historisch centrum, een goede terassencultuur en goedkoop. We hebben 17 fantastische dagen gehad! Vanovond nog even op zoek naar een leuke kroeg voor de CL finale....